Πόσο σκανδαλιστικά ειρωνική μπορεί να είναι πολλές φορές η πραγματικότητα. Να είναι καλεσμένη για να εκφωνήσει λόγο στον γενέθλιο τόπο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, μια εκ των υπονομευτών της.
Αυτό δεν είναι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν;
Υπονομευτής της Δημοκρατίας και των ευρωπαϊκών αξιών και ιδανικών, ως διορισμένη Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που… κουνάει το δάχτυλο και υποδεικνύει σε μια φιλελεύθερη κοινωνία, όπως είναι η ιταλική, τι πρέπει να ψηφίσει στις εκλογές.
Οι “παλιάτσοι” των Βρυξελλών, ως δραματική εξέλιξη της “παιδικής χαράς”, όπως είχε περιγράψει πριν από μια δεκαετία η “Monde” την τότε πολιτική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εκεί ωστόσο εντοπίζεται, μεταξύ άλλων, η ανθεκτική γοητεία της Δημοκρατίας. Το πολίτευμα της ενσωμάτωσης, της σύνθεσης, της ανοχής. Ακόμη και απέναντι σε εκείνους που την υπονομεύουν.
Tags
Αποψη